Zonnevlekken fotograferen is een leuke hobby. Het kan op verschillende manieren. Jaren geleden ben ik begonnen met het maken van een projectie van de zon op een wit scherm. Dit is niet zo moeilijk, gaat met veel gewone kijkers en telescopen. Het kan gewoon in de zon maar dan moet je uitkijken dat de telescoop niet te warm wordt. Om dat te voorkomen kan de opstelling ook achter glas gemaakt worden, glas houdt de warmtestraling tegen. Van deze projectie kan dan een foto gemaakt worden.
Een andere methode is met een telescoop of ultra-zoom-camera met een zonnefilter rechtstreeks in de zon. Ik gebruik hiervoor een Sony camera (DSC H400) met voor de lens een dun aluminium rondje. Het resultaat is beter als met de projectie-methode maar ook duurder. Ik maak meestal 12 foto's en hiervan zijn er dan altijd wel een paar heel scherp.
Er zijn diverse theorieën over zonnevlekken maar die stammen uit de tijd dat er nog niet scherp in de zon gefotografeerd kon worden. Volgens mij zijn het dingen en wel kernfusiereactoren die op de juiste temperatuur gebracht worden en misschien wel plasma invangen.
Op het moment zijn er al maanden geen duidelijke zonnevlekken te zien geweest. Eind januari was er weer iets te zien. Om de 8 jaar is er een minimale activiteit die langzaam groter wordt. Je kunt niets ander doen als afwachten